Wycieczki z Karpacza głosów
osób przybędzie osób poleca osób dodało

• w rejon Grabowca (Grabowiec 784 m wzniesienie Przedgórza Karkonoszy), dojście od Białego Jaru w dół kierunek północny , czerwonym szlakiem

Propozycja na krótkie wycieczki i spacery. Na Grabowcu w okolicy Dobrego Źródła krzyżują się szlaki: żółty z Bierutowic do Sosnówki, czerwony z Karpacza do Mysłakowic, niebieski z Miłkowa do Borowic

Dobre Źródło- na zachodnim zboczu Grabowca, u stóp Kaplicy św. Anny wypływa dobre źródełko. Pierwsze nazwy tej okolicy „Babia Ścieżka”, „Pogańska Dolina” świadczą o tym, że było to miejsce przedchrześcijańskiego kultu. Na początku XIII wieku wybudowano tam chrześcijańską kaplicę. W czasie wojen husyckich kaplica została zniszczona. W latach 1718- 19 wybudowano w tym miejscu świątynię w stylu barokowym, która można podziwiać do dzisiaj. Zachowało się też wnętrze kaplicy.

Dobre Źródło zwane powszechnie jest Źródełkiem Miłości. Nazwa ta związana jest z przesądem, wg którego siedmiokrotne obejście kaplicy z wodą w ustach zapewni powodzenie w miłości.

Miłków

Wieś, która dawniej słynęła z tradycji przemysłowych. Funkcjonowały tu dwie papiernie oraz kuźnica. Obecnie Miłków słynie z zabytkowego pałacu, który pełni funkcję hotelu . Warto zobaczyć też Kościół św. Jadwigi. Najstarsze fragmenty murów kościoła pochodzą z XIV- XV wieku. Z 1542, 1543 roku pochodzą dwa boczne portale. Wnętrze świątyni barokowe za wyjątkiem renesansowych ław, Madonny i rzeźby Chrystusa Frasobliwego. Na zewnątrz kościoła 6 nagrobków z XVIII wieku, krzyże pokutne, pręgierz z XVII wieku. Pozostały też fragmenty kościoła ewangelickiego.

Atrakcją Miłkowa stał się Świat Cyrku Arena (ul. Wiejska 26 c)

• w okolice Polany i Wielkiego Stawu

Polana- łąka o powierzchni ponad 10 ha, na wysokości ok. 1100 m między Bierutowicami, Wielkim Stawem a Pielgrzymami. Dawniej miejsce okazałego i popularnego wśród turystów schroniska. Schronisko im. Bronka Czecha spłonęło w 1966 roku, pozostały jedynie fundameny.

Kocioł Wielkiego Stawu- 2 km powyżej Polany kocioł polodowcowy wypełniony jeziorem polodowcowym – Wielki Staw (dł jeziora 606 m, głębokość 24,5 m. Dawniej wierzono, że Wielki Staw jest bezdenny i jest siedzibą demonów. Do końca XIX wieku nikt nie miał odwagi sprawdzić parametrów stawu. Na górnej krawędzi kotła do 1947 roku funkcjonowało schronisko

Pielgrzymy- grupa skalna Karkonoszy, zabytek przyrody nieożywionej. Trzy, łatwo dostępne wieżyce skalne o wysokości dochodzącej do 25 m. Ok. Podążając stromym zboczem po ok. 40 minutach dojdziemy do skały Słonecznik.

Słonecznik- granitowa skała, wysokości 12 m. Północna część skały przypomina zakapturzoną postać ludzką. Wg miejscowych podań to skamieniały diabeł, który kiedyś chciał zasypać kamieniami Wielki Staw. Podczas brzmienia dzwonów na Anioł Pański został za karę przemieniony w skałę. Pochodzenie nazwy związane jest jednak z codziennym życiem. To położenie słońca nad skałą informowało pracujących w polu mieszkańców Przesieki, Borowic, Podgórzyna o popołudniowej porze.

• do Samotni i Strzechy Akademickiej

Samotnia to schronisko położone na wysokości 1195 metrów, wewnątrz Kotła Małego Stawu.

Kocioł Małego Stawu- najbardziej okazały polodowcowy kocioł w Karkonoszach. Od wschodniej części ciągnie się stok Złotówki, osłona kotła to rozległa Równia pod Śnieżką. Północna część kotła pozostaję otwarta jako ślad po czasach zlodowacenia. Właśnie tędy zsuwały się niegdyś masy lodu i w okolicach Koziego Mostku łączyły się z jęzorem lodowcowym Wielkiego Stawu, tworząc potężny lodowiec. W południowej części kotła na wysokości 1183 m. polodowcowe jezioro- Mały Staw

Złotówka- boczny grzbiet, oddzielający Kocioł Małego Stawu od Białego Jaru. W średniowieczu rejon ten cieszył się dużym zainteresowaniem wśród poszukiwaczy złota.

Równia pod Śnieżką- rozległa płaska powierzchnia, której osobliwością są torfowiska i jeziorka torfowe.

Strzecha Akademicka- na wysokości 1258 m. położone pośrodku Złotówki

Samotnia- na wysokości 1195 m, położone wewnątrz Kotła Małego Stawu

„Myśliwski Domek”- u dolnego wylotu kotła, między Kozim Mostkiem a Samotnią

Najpopularniejsza trasa to szlak niebieski prowadzący z Białego Jaru przez : Bierutowice, Wang, Polanę, Myśliwski Domek, Kocioł Małego Stawu i Samotnię.

Do Strzechy Akademickiej można dotrzeć też Z Białego Jaru szlakiem żółtym – Biały Jar-Łomnickie Rozdroże- Tor Saneczkowy- Strzecha Akademicka (ok. 1.45 godz.) i szlakiem czarnym przez Łomnickie Rozdroże- Śląska Droga- Biały Jar (ok.1.40 min.)

• na Śnieżkę

Śnieżka- najwyższy szczyt Karkonoszy- 1602 m. Pierwsze wyprawy na szczyt miały miejsce już w połowie XVI wieku. Bardziej popularna stała się po 1681 roku, kiedy powstała tam- kaplica św. Wawrzyńca. Wybudowana została z inicjatywy hrabiego Leopolda von Schaffgotsscha i powierzona cystersom, którzy do 1810 roku odprawiali tam nabożeństwa. Kaplica zbudowana została w stylu barokowym, ma kształt rotundy, sklepionej kopułą z lunetami. Wnętrze skromne, barokowy ołtarz a w przedsionku epitafium Jana Odrowęża- Pieniążka, polskiego turysty, pochłoniętego przez torfowiska na Równi pod Śnieżką.

W latach 1824-1850 kaplica pełniła funkcję schroniska turystycznego. Pierwsze schroniska to: wybudowane w 1847 roku dzisiejsza- Obri bouda. , po śląskiej stronie w 1850, czeskie schronisko w 1868 roku

W czasie wojny Niemcy uruchomili na Śnieżce stację meteorologiczną radiową. Obecnie po stronie polskiej budynek obserwatorium meteorologicznego (charakterystyczne latające spodki) i skromne schronisko z bufetem.

Wejście na Śnieżkę:

• z Białego Jaru Ślaską Drogą do górnej stacji wyciągu- schronisko pod Śnieżką (szlak czarny ok. 2.50 min)

• Karpacz Biały Jar- Bierutowice-Wang- Polana- Samotnia- Strzecha Akademicka- Równia – Przełęcz pod Śnieżką ( szlak niebieski) ok. 3.50 godz. Najbardziej popularna wśród turystów trasa

• Karpacz Biały Jar – schronisko nad Łomniczką- kocioł Łomniczki- schronisko pod Śnieżką Szlak czerwony ok. 3 godz)

Kocioł Łomniczki- to największy w Karkonoszach kocioł polodowcowy. Porasta go cenny zespół roślinności. Odnaleźć tu można relikty epoki lodowcowej. Zimą szlak ten jest zamykany, ze względu na bezpieczeństwo turystów. Jest to miejsce zejścia lawin. Najgroźniejszy przypadek miał miejsce w 1902 roku. Środkiem kotła płynie Łomniczka i tworzy ciąg kaskad, które nazywa się Wodospadami Łomniczki. W górnej części Kotła Łomniczki umiejscowiono symboliczny cmentarz- Cmentarz Ofiar Gór. Powstał on w 1985 roku, a symboliczny krzyż nie cieszył się sympatią ówczesnej władzy. Tajna policja PRL- u poszukiwała nielegalnego krzyża. Jednak agentom nie udało się dotrzeć do Kotła Łomniczki, pomylili nazwy i szukali krzyża w Łomnicy.

Na tym symbolicznym cmentarzu zamieszczono tablice upamiętniające wybitne jednostki związane z górami. Są tu nazwiska GOPR-owców, alpinistów, przewodników górskich. Ostatnia tablica wbudowana została w 2005 roku i poświęcona jest pamięci Ś.P Jana Pawła II

W dolnej części kotła- schronisko nad Łomniczką ( jedynie punkt gastronomiczny, nie posiada miejsc noclegowych)

• Karpacz – Wilcza Poręba- Szeroki Most- Sowia Dolina- Sowia Przełęcz- Czarna Kopa- Czarny Grzbiet- Śnieżka. Dojście od stacji kolejowej szlakiem czarnym do Kruczych Skał i dalej leśną droga wzdłuż Płomnicy; od Hotelu Biały Jar w stronę Wilczej Poręby szlakiem zielonym. Szlaki zielony i czarny krzyżują się na Szerokim Moście i dalej podążamy szlakiem czarnym aż do Sowiej Doliny

Sowia Dolina- dolina wciśnięta głęboko między Kowarski Grzbiet a masyw Czarnej Kopy. Mało popularny zakątek wśród turystów. Przez dolinę przepływa potok Płomnica.

Czarnym szlakiem idziemy w kierunku Sowiej Przełęczy. Tam czarny szlak łączy się z czerwonym i niebieskim. Po 15 min. drogi dochodzimy do Czarnej Kopy (po stronie czeskiej schronisko Jelenka). Z Czarnej Kopy na Śnieżkę ok. 1 godz.

• z Karpacza w rejon Kowar i Kowarskiego Grzbietu

Kowarski Grzbiet to wschodni kraniec Karkonoszy. Średnia wysokość grzbietu wynosi ok. 1250 m. Najwyższą kulminacją jest Skalny Stół (1281 m).

Kowary- dawniej były miastem górniczo- przemysłowym. Legenda głosi, że w połowie XII wieku Laurentus Angelus- mistrz górniczy odkrył złoża rud żelaza. Pierwszy dokument potwierdzający istnienie na tym terenie kopalń pochodzi z 1355 roku, wydany został przez Bolka II. W 1513 roku Kowary uzyskały prawa miejskie od króla Władysława Jagiellończyka. Od tego roku miasto rozwijało się jako ośrodek przemysłowy i stało się największym eksporterem żelaza do Polski. Lata świetności skończyły się wraz z wybuchem wojny trzydziestoletniej. Wtedy to górnictwo podupadło i zaczęło stopniowo rozwijać się tkactwo. W XVII wieku Kowary stały się ośrodkiem produkcji płócien lnianych. Koniec XVIII wieku i początek XIX był trudny dla tkaczy. Czuli się wyzyskiwani przez kupców i wielokrotnie buntowali się przeciwko tej niesprawiedliwości i wyzyskowi. Sytuacja odmieniła się dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Jest to czas, kiedy zaczęto wskrzeszać górnictwo, otworzono fabrykę dywanów, podjęto działalność sanatoryjną. Za czasów Hitlera wydobywano tu surowce na potrzeby wojska. Do końca lat 50 XX wieku miasteczko miało zamknięty charakter, bowiem w tajemnicy Sowieci eksploatowali tu złoża uranu. W drugiej połowie XX wieku Kowary słynęły przede wszystkim z fabryki dywanów. Obecnie docenia się głównie atrakcyjną z punktu widzenia turystyki lokalizację miasta.

Warto zobaczyć:

• kościół parafialny Najświętszej Marii Panny- jest to najstarszy zabytek. Nie jest budowlą stylowo jednolitą. Wieża i część fasady pochodzą z XIV wieku, z XV wieku wieloboczna absyda. Kościół był dwukrotnie rozbudowywany ( XVI w. i po zniszczeniach po wojnie 30- letniej). Wnętrze utrzymane w stylu barokowym. Warto zwrócić uwagę na figuralną polichromię stropu z 1749 roku. W parterowej kaplicy Zmarłych w przyziemiu wieży polichromia figuralna z XV wieku, gotycka rzeźba Marii z XIV wieku. Przy kościele trzy barokowe kaplice nagrobne

• przy ul. 1 Maja stylowe kamienice mieszczańskie z XVIII i XIX wieku

• ratusz klasycystyczny z 1788 roku- w holu ciekawe barokowe malowidła

• ok. 20 min. od centrum w Średnich Kowarach malownicza kaplica św. Anny

• galeria „Wieża Ciśnień”- kolekcja lasek i kijów pasterskich (ul.Borusiaka 9c)

• Uroczysko- wąwóz skalisty potoku Piszczak z

  trzymetrowym wodospadem (dojście szlakiem niebieskim z Kaplicznego Wzgórza ok. 30 min.)

• zabytkowy, kamienny most z figurą Jana Nepomucena z 1725 roku

• na lewym brzegu Jedlicy (ok. 25 min. nieznakowaną ścieżką wzdłuż torów)- Radziwiłłówka- skaliste,a zalesione wzgórze , na szczycie, którego zauważyć można ruiny zameczku myśliwskiego (zameczek zbudowany został ok. 1790 roku, pozostawał w stylu romantycznej pseudoruiny). U podnóża stoi pochodzący z początku XIX wieku dworek Cieszyca. Właścicielem tego folwarku w 1822 roku stał się wojewoda poznański- Antoni Radziwiłł. Z tym sentymentalnym w pojęciu dawnych romantyków miejscem miała też związek romantyczna historia. W latach 1822- 1830 miał tam miejsce słynny w owym czasie romans córki Antoniego Radziwiłła- Elżbiety z pruskim następcą tronu, póżniejszym cesarzem Wilhelmem. Po śmierci Elżbiety właścicielką Cieszycy została siostra Elżbiety Wanda Czartoryska

• zamek Radociny (zwany Nowym Dworem) przy drodze do Wojkowa ( 15 min. od dworca PKP), renesansowa rezydencja rycerska otoczona parkiem z okazami starych drzew.

• Sztolnie- od ponad 10 lat udostępniono zwiedzającym 1200 m podziemnych korytarzy dawnej kopalni uranu i żelaza. Dużym zainteresowaniem nie tylko wśród turystów, ale i rekonwalescentów cieszy się inhalatorium radonowe. Oferta sztolni jest bardzo bogata. Nie można z niej nie skorzystać!

• Park Miniatur- cieszący się ogromną popularnością wśród turystów wyjątkowy park, w którym rozmieszczone są miniatury atrakcyjnych budowli i obiektów regionu.

  www.park-miniatur.com

   

   

Warto też wybrać się na wycieczkę w rejon Kowarskiego Grzbietu np. trasę : Kowary- Uroczysko- Jedlinki – Krzaczyna – Wilcza Poręba_Karpacz. Od przystanku autobusowego W Kowarach do centrum szlakiem żółtym. Zwiedzamy na trasie kościół, ratusz. Od ratusza szlakiem zielonym aż do Karpacza.

Polecić można też wyprawę z Karpacza Białego Jaru przez Wilczą Porębę, Sowią Dolinę do Skalnego Stołu. Zaczynamy szlakiem zielonym aż do Szerokiego Mostu, gdzie wkraczamy na szlak czarny, prowadzący do Sowiej Przełęczy. Dalej szlakiem niebieskim, po 20 min. Skalny Stół.

Skalny Stół- to płaska płyta skalna położona w najwyższym punkcie Kowarskiego Grzbietu, opadająca od zachodniej strony urwistym progiem. Zaliczona została przez geologów do najstarszych skał Karkonoszy. Najstarsze sfałdowania mogą mieć nawet ok 1,5 miliarda lat. Skalny Stół ceniony jest przez turystów jako dobry punkt widokowy na wschodnią część Karkonoszy.

We wschodniej części Karkonoszy warto dotrzeć też do przełęczy Okraj. Przez przełęcz przebiega naturalna granica z Czechami, dawniej wykorzystywana przez przemytników. Z Kowar można dotrzeć tu szlakiem czerwonym (ok. 2,5 godz.).

Pragnącym ciszy i wyobcowania proponujemy mniej popularną trasę na Grzbiet Lasocki (najniższy grzbiet Karkonoszy). Najlepiej wyjść z centrum Jarkowic i kierową się niebieskim szlakiem w stronę dolinę Białej Wody

• dalsze wycieczki z Karpacza:

• na zamek Chojnik- można dotrzeć w ciągu 3 godzin wyruszając od przystanku PKS w Bierutowicach (Wang). Szlakiem zielonym należy kierować się przez las do Borowic, dalej do Przesieki szlakiem zielonym obok Wodospadu Podgórnej w stronę Zachełmia.

  Ruiny zamku położone są na granitowym wzgórzu. Jest ono enklawą Karkonoskiego Parku Narodowego. W zdobyciu wiedzy na temat fauny i flory tego rejonu pomocne są tablice, stanowiące kolejne przystanki, przebiegającej tam ścieżki dydaktycznej. Ciekawe dla turystów są również obiekty skalne. Najbardziej znane to Zbójeckie Skały, Głazowisko, Piekielny Kamień.