Wyprawy w Góry Izerskie- niejadewciemno.pl

Opis

Wycieczki w Góry Izerskie

Góry Izerskie. Ich nazwa pochodzi od wypływającej z mokradeł pod Smrekiem- Izery. Otaczają Szklarską Porębę od zachodu. Dawniej traktowane były jako przedłużenie Karkonoszy. Charakteryzują się równolegle rozmieszczonymi grzbietami o stromych zboczach. Po stronie polskiej znajdują się dwa: Wysoki Grzbiet ( ze szczytem- Wysoka Kopa ,

1126 m n.p.m) i Grzbiet Kamienicki ( ze szczytem- Kamienica, 974 m n.p.m). Górne pasmo gór jest bezleśne na skutek katastrofy ekologicznej, która miała miejsce na początku lat 80 XX wieku. Przygraniczne elektrownie emitowały do atmosfery dużo zanieczyszczeń, które powracały w postaci kwaśnych deszczy. Obecnie sytuacja uległa poprawie i góry porasta młody las. Teren regla dolnego Gór Izerskich, ze względu na zachowane lasy, piękne łąki, bogaty świat zwierząt , ważnego dla nas orła bielika, otoczono specjalną ochroną. Są tu też tereny o charakterze rezerwatu przyrody np. torfowiska w dolinie Izery, krokusowa łąka w okolicach Górzyńca.

Wysoki Grzbiet- to najwyższe pasmo Gór Izerskich. Rozciąga się od strony zachodniej od Noveho Mesta i Świeradowa po Piechowice na wschodzie, od pn. od doliny Kwisy i Małej Kamiennej po dolinę Kamiennej na południu. Najwyższy szczyt tego grzbietu to Wysoka Kopa (1127 m).

Góry Izerskie zbudowane są z granitów i gnejsów. Na wierzchowinie występują subalpejskie łąki z powstałymi na skutek dużych w tym rejonie opadów atmosferycznych, torfowiskami. Północna część to granity starsze tzw. rumburskie, młodsze, zwane karkonoskimi stanowią grzbiet po stronie południowej. Granica geologiczna przebiega właśnie Wysokim Grzbietem. Ciekawym fragmentem Gór Izerskich jest wschodni odcinek grzbietu (od Wysokiej Kopy), który przybiera postać skalnego grzebienia. Na wierzchowinie występują subalpejskie łąki z powstałymi na skutek dużych w tym rejonie opadów atmosferycznych, torfowiskami.

Przez Wysoki Kamień Izerski przebiega kilka szlaków turystycznych. Doświadczony przewodnik i wybitny znawca Sudetów ŚP. Tadeusz Steć proponował turystom wyprawy następującymi szlakami:

Z Piechowic przez Zbójeckie Skały, Zakręt Śmierci, Czarną Górę na Wysoki Kamień
Ze Szklarskiej Poręby przez Zakręt Śmierci, Czarną Górę na Wysoki Kamień, zboczem Wysokiej Kopy przez Halę Izerską, Izerską Polanę do Świeradowa
Ze Szklarskiej Poręby przez Wysoki Kamień, Zwalisko, Wysoką Kopę, Stóg Izerski do Świeradowa
Z Wysokiego Kamienia do Rozdroża Izerskiego

Zbójeckie Skały – rozległa grupa skał rozciągająca się na długości ok. 100 m ponad Dolną Szklarską Porębą. Wysokość skałek jest zróżnicowana od kilku do kilkunastu metrów. W pobliżu sztolnie starych kopalni pirytów z XIX wieku.

Czarna Góra- położona w połowie drogi między Zakrętem Śmierci a Wysokim Kamieniem. Popularne miejsce w XV wieku wśród poszukiwaczy skarbów. Na szczycie Czarnej Góry tzw. Czerwone Skałki. Jedna ze skałek od strony południowej stanowi dobry punkt widokowy na Szklarską Porębę

Wysoki Kamień- jeden z wyższych szczytów Gór Izerskich, widoczne malowniczo położone skałki. Dawniej w tym miejscu funkcjonowało schronisko, obecnie pozostał jedynie bufet. Wysoki Kamień to jeden z najlepszych punktów widokowych w pobliżu Szklarskiej Poręby.

Zwalisko-szczyt w Grzbiecie Wysokim Gór Izerskich . Charakterystyczne dla tego miejsca są mniejsze skałki o wymownych nazwach np. Skarbki, Wieczorny Zamek. Właśnie ich dotyczy wiele podań o ukrytych okolicznych skarbach.

Wieczorny Zamek wg legendy to zamek zamieniony w skały. Jedynie w noc świętojańską można zobaczyć go w dawnej okazałości. Podanie mówi, że zaklęcie straci swoją moc dopiero gdy wszystkie skarby, jakie w swym wnętrzu skrywa zamek zostaną wykorzystane na szlachetny cel.

Z tego miejsca dobry widok na zachodnią część Karkonoszy oraz Przełęcz Szklarską.

Na zachód, odległości ok. 800 m od Zwaliska, zbudowane prawie w całości z kwarcu -Izerskie Garby (1088)- zwane też przez mieszkańców i turystów Białym Kamieniem .

Warto wybrać się na całodzienną wędrówkę Wysokim Grzbietem Izerskim. Nie ma tu atrakcyjnych punktów widokowych, ale bogate lasy świerkowe, trzęsawiska i cisza pozwalają na aktywny wypoczynek. Kolejne etapy szlaku to: Wysoki Kamień, Zwalisko,pd. Zboczem mijamy kamieniołomy na Izerskich Garbach, szczyt Wysoka Kopa i dochodzimy do Izerskiej Polany. Skąd mamy trzy warianty( szlaki) zejścia do Świeradowa.

Polecamy również wyprawy:

w Dolinę Izery na Izerską Halę usytuowaną między Wysokim a Średnim Grzbietem Izerskim by zobaczyć Rezerwat Torfowiska Doliny Izery. Na tej wysokości (ok. 850 m) Izera płynie meandrami . Występują tu bezleśne torfowiska, które najprawdopodobniej są reliktem epoki lodowcowej. Występuje tu charakterystyczna dla terenów bagiennych roślinność ( kosodrzewina, brzoza karłowata, sosna błotna, żurawina błotna). Można zobaczyć tu orły, cietrzewie, głuszce a także żurawie.

Miejsce to było popularne wśród poszukiwaczy drogocennych kamieni.. W II połowie XVII wieku powstała tu osada. Stworzyli ją czescy uchodźcy religijni. W czasie II wojny światowej stała się obozem pracy. Pozostałością tamtych czasów jest jedynie budynek, w którym mieściła się dawna szkoła. Dziś pełni funkcję schroniska i nosi nazwę- Chatka Górzystów. Miejsce to jest prawdziwą oazą dla strudzonych wędrowców . Zawsze można tu liczyć na nocleg i życzliwość słynących z gościnności gospodarzy.

Świeradów Zdrój- Stóg Izerski- Polana Izerska

Warto docenić tu uroki uzdrowiskowego miasteczka, jakim jest Świeradów Zdrój.

Świeradów Zdrój- miasto położone nad rzeką Kwisą, pomiędzy Grzbietem Wysokim a Grzbietem Kamienickim Gór Izerskich. Obecna nazwa miejscowości wiąże się ze świętym Andrzejem Świeradem, który rzekomo nawiedził Góry Izerskie w XI wieku. Według legendy zalążek miejscowości powstał w XI wieku jako skutek napływu Słowian łużyckich, uciekających przed ewangelizacją niemieckich biskupów i rycerzy. Pierwsze udokumentowane wzmianki o osadzie pochodzą z XVI wieku. Już wtedy słynęła ona przede wszystkim z leczniczych źródeł mineralnych.

W 1795 roku oddano do użytku pierwszy dom zdrojowy i pijalnię wód. Polecano tę wodę jako znakomite lekarstwo na żołądek, wątrobę i stany lękowe. W XIX wieku wraz z rozwojem bazy noclegowej Świeradów staje się znaną miejscowością uzdrowiskową i wypoczynkową. Mineralne bogactwo świeradowskich źródeł (wapń, żelazo, magnez, radon) przyciąga turystów, cierpiących na reumatyzm, nerwobóle, zapalenia stawów, choroby serca ,układu krążenia i hormonalnego.

Dom Zdrojowy- pochodzi z 1899 roku. Usytuowany między ulicą Parkową i Piłsudskiego. Jest to stylowa, drewniana o dużej powierzchni, budowla. Na wprost wejścia widoczny jest herb Schaffgotschów- fundatorów obiektu. Oprócz ujęć bogatych w radon wód w pawilonie funkcjonuje również kawiarnia, galeria sztuki sklep z minerałami. W czasie spaceru po Parku Zdrojowym warto przyjrzeć się stojącemu tam pomnikowi, na którym dostrzec można

żabę doktora Schmidta. Doktor Schmid w 1933 roku dokonał ważnego dla Świeradowa odkrycia. W jednym z miejscowych źródeł odnalazł martwą żabę. Okazało się,żaba mimo upływu czasu nie zmienia swego wyglądu. Schmid, chcąc znaleźć przyczynę mumifikacji dokonał dokładnych badań wody i ogłosił, że świeradowskie źródła bogate są radon. Po tym ważnym dla miasta i medycyny odkryciu, doktor założył własny zakład zdrojowy, w którym wykorzystywał właściwości radonu w leczeniu chorób serca, narządów ruchu a przede wszystkim w pobudzaniu układu hormonalnego. W taki to sposób żaba wpisała się w historię uzdrowiska i otrzymała zasłużone miejsce w parku przed Domem Zdrojowym.

Kościół św. Józefa- usytuowany w uzdrowiskowej części miasta. Ciekawe połączenie stylu XIX i drugiej połowy XX wieku. Starsza część kościoła ufundowana została przez Schaffgotschów i pochodzi z 1899 roku. Z nową częścią ( lata 70 XX wieku) łączy się poprzez prezbiterium. Warto zobaczyć tu witraże: Serca Pana Jezusa, Matki Bożej, Świętej Jadwigi, św. Jana Nepomucena. Ozdobą Kościoła jest ołtarz świętego Józefa. Na uwagę zasługują też zabytkowe organy (10 głosów, w sumie 600 piszczałek),przy budowie których zastosowano rzadkie rozwiązania techniczne, dzięki czemu ich brzmienie bliskie jest założeniom dziewiętnastowiecznej muzyki.

Msze Św.:

niedziela: 7.15, 9.00, 10.15, 11.30, 19.00 (od 01.10.2010 ostatnia Msza Św. Godz. 17.00

dni powszednie: 7.00, 19.00 (od 01.10.2010 Msza Św. Wieczorna godz. 17.00

Łazienki Leopolda- powstały w 1838- 1839 z inicjatywy Schaffgotschów. Pierwotnie mieściły 29 kabin wannowych. Od 1872 roku kuracjuszom proponowano kąpiel w wywarze z sosnowych igieł. Wraz z rozwojem nauki i techniki wydłużała się lista proponowanych zabiegów i kąpieli. Obecnie mieści się tu Centrum Reumatologii „Goplana”

Chaty sudeckie- na peryferiach miasta można zobaczyć, pochodzące z XIX wieku, tzw. domy przysłupowe

kolej gondolowa

Schronisko na Stogu Izerskim- pochodzi z 1924 roku, dysponuje 50 miejscami w pokojach z pełnym węzłem sanitarnym. Oferuje turystom pełne wyżywienie. Stąd piękny widok na Świeradów, Kamieniecki Grzbiet i Pogórze Izerskie.

• Świeradów Zdrój- Czerniawa Zdrój- Łącznik- Smrek

Czerniawa Zdrój- osada o charakterze uzdrowiskowym. Dawniej zwana Leśnym Zdrojem. Od XIX wieku ośrodek uzdrowiskowy głównie dla dzieci, cierpiących na schorzenia górnych dróg oddechowych, astmę oraz osoby walczące z otyłością. Udowodniono, że tutejsze wody mineralne oczyszczają organizm z toksyn i metali ciężkich oraz obniżają poziom cukru we krwi.

Warto wybrać się do doliny Czarnego Potoku i odpocząć przy szumie tzw. małych wodospadów.

• Czarci Młyn-( ul. Lwówecka 5, niedaleko drogi nr 362 do Świeradowa) pochodzi z drugiej połowy XIX wieku. Jeszcze dwa lata temu „Czarci Młyn" był miejscem, w którym można było poczuć zapach świeżego chleba i delektować się prawdziwym, tradycyjnym wypiekiem. Szczególnie zimową porą miło było poczuć wspaniałą atmosferę tego miejsca i ogrzać się przy starym, chlebowym piecu.Obecnie obiekt podlega rewitalizacji. Do użytku oddany zostanie dopiero w listopadzie 2012 roku. Dla turystów dostępna jest jedynie tablica informacyna o obiekcie. Na zapach prawdziwego chleba trzeba jeszcze poczekać.

Z miejscem tym związana jest legenda o Bożydarze, który, by żyć w dostatku i szczęściu, zaprzedał swa duszę czartowi. Na drzwiach wejściowych do „Czarciego Młyna” widnieje głowa lwa, którą należy dotknąć przed wejściem do młyna. Lew pilnuje każdego gościa przed zgubnym wpływem grasującego tam czarta.

Przełęcz Łącznik-1066 m n.p/m- dobry punkt widokowy

Smrek- góra, na której schodzą się historyczne granice Czech, Śląska i Łużyc.

• Świeradów Zdrój- Polana Izerska – Hala Izerska – Orle – Jakuszyce

Przyjemna trasa, w czasie której można odpocząć od zgiełku miasta i turystów. Kierujemy się na Halę Izerską, gdzie mijamy Chatkę Górzystów skąd czerwonym szlakiem przemierzamy Torfowisko docieramy do miejscowości Orle.

Orle- osada, która w XVIII wieku utrzymywała się ze szklarstwa. Obecnie można jeszcze znaleźć pozostałości po dawnej hucie Schaffgotschów. Orle to idealne miejsce jako baza wypadowa dla spragnionych ciszy i odpoczynku turystów. Od wiosny do jesieni to dobre miejsca na wyprawy rowerowe, zimą zaś są tu świetne warunki dla narciarzy.

Z Orla czerwony szlak prowadzi na Cichą Równię skąd rozpościera się piękny widok na Karkonosze. Podążając dalej czerwonym szlakiem dojść można do popularnej wśród narciarzy biegowych, Polany Jakuszyckiej.

• Świeradów- przez Grzbiet Kamienicki ( Rozdroże Izerskie, Kozia Szyja, Kopaniec, Babia Przełęcz, Bobrowe Skały, Piechowice)

Kopaniec-położony jest we wschodnim krańcu Grzbietu Kamienickiego. Z dokumentów wynika, że jest to osada, która już w XIV wieku cieszyła się dobrą pozycją i sporą liczbą mieszkańców. Już wtedy popularna była wśród poszukiwaczy złota i kamieni szlachetnych. Do XIX wieku mieszkańcy zajmowali się tam tkactwem, hafciarstwem, budowano też zegary słoneczne z przeznaczeniem na kościelne wieże. Od XIX wieku miejscowość stała się atrakcyjna

dla turystów i miała charakter niewielkiego uzdrowiska, w którym wykorzystywano źródła radonu.

Można zobaczyć tu regionalne chałupy, kościół św. Antoniego pochodzący z XVI wieku.

Funkcjonuje tu Stowarzyszenie Kopaniec, Teatr Ludowy, Galeria Wysoki Kamień, Pracownia Ceramiczna, Grupa Artystyczna Kopaniec.

Babia Przełęcz- przy Jelenim Źródle, podobno w tym miejscu stała kiedyś słowiańska świątynia, znane miejsce kultu. Zwane również Polaną Czarownic. W pobliżu na zboczach Ciemniaka warto zwrócić uwagę na Sowi Kamień- gnejsową skałkę, na której wg legendy raz do roku ukazuje się pod postacią sowy występna małżonka jednego z panów zamku w Starej Kamienicy.

Bobrowe Skały- punkt widokowy na Karkonosze, Góry Kaczawskie od wschodniej strony Ciemniaka.. Dawniej u podnóża skalnego mieścił się punkt gastronomiczny i małe schronisko. Z Bobrowych Skał w otoczeniu malowniczych łąk i lasów łatwe zejście do Górzyńca i Piechowic.

Górzyniec- malownicza dzielnica Piechowic. Oprócz bogatej bazy noclegowej dla turystów ceniących odpoczynek z dala od hałaśliwych miejskich atrakcji, Górzyniec słynie z wielkiego, ścisłego Rezerwatu Krokusów. Latem na spragnionych orzeźwienia turystów czeka wodospad „Kropelka”. Z myślą o mieszkańcach i turystach powstają ostatnio drogi rowerowe.

Piechowice- dawniej miejscowość o charakterze przemysłowym. Rozwinęła się dzięki szklarstwu. Później funkcjonowały trzy duże zakłady: wytwórnia silników elektrycznych, fabryka papieru oraz Huta Szkła Kryształowego. Na początku XX wieku wytwarzano tu drewniane zabawki i pamiątki regionalne. Piechowice są dobrym punktem wyjścia dla wycieczek w zachodnią część Karkonoszy oraz w Góry Izerskie.