Karkonosze- wyprawy głosów
osób przybędzie osób poleca osób dodało

2. Wędrówki głównym grzbietem Karkonoszy

Karkonosze- to najwyższe pasmo Sudetów. Stanowią zwarty masyw górski, wznoszący nad Kotliną Jeleniogórską. Rozciągają się od Przełęczy Szklarskiej (886 m n.p.m.) i doliny Kamiennej na zachodzie do Przełęczy Kowarskiej (727 m. n.p.m) na wschodzie i Przełęczy Lubawskiej na południowym wschodzie . Powierzchnię grzbietu głównego Karkonoszy tworzą szerokie, zrównane wierzchowiny. Na wysokości 1200-1450 m n.p.m.. Główny grzbiet Karkonoszy podzielony jest przełęczami na kilka części:

• od zachodu między Przełęczą Szklarską a Przełęczą pod Śnieżką ciągnie się Śląski Grzbietz większością karkonoskich szczytów. W środkowej części jest rozcięty Przełęczą Karkonoską. Grzbiet ten ma dwie kulminacje: Wielki Szyszak (1509), Smogornia (1489)

• pomiędzy Przełęczą pod Śnieżką a Sowią Przełęczą (1164 m n.p.m.) widoczny jest najwyższy szczyt Karkonoszy- Śnieżka (1602 m. n.m.p.) i nieco niższy Czarny Grzbiet

• między Sowią Przełęczą a Przełęczą Okraj (1046 m n.p.m.) rozciąga się Kowarski Grzbiet

  z kulminacją Skalnego Stołu (1281m n.m.p.)

Karkonosze są pod względem geomorficznym obszarem unikatowym. Łączą typowy krajobraz gór średnich z elementami rzeźby wysokogórskiej będącej dziedzictwem lokalnego zlodowacenia w przeszłości. Taka rzeźba terenu na terenie Polski występuje tylko w Karkonoszach. Na wzniesieniach Karkonoszy znajdują się liczne skałki o zróżnicowanych kształtach. Najbardziej znane to: Pielgrzymy, Słonecznik, Paciorki, Trzy Świnki, Końskie Łby. Atrakcją Karkonoszy są wodospady. Najbardziej znane to : Wodospad Szklarki, Kaskady Łomniczki, Wodospad Kamieńczyka. Ciekawym elementem Karkonoszy są polodowcowe kotły: Kocioł Łomniczki, Kocioł Wielkiego Stawu, Kocioł Małego Stawu, Czarny Kocioł, Wielki Śnieżny Kocioł i Mały Śnieżny Kocioł.

KLIMAT. W Karkonoszach występuje piętrowy układ stref klimatycznych. Wyróżnić można cztery podstawowe piętra:

-umiarkowanie ciepłe (poniżej 600 m n.p.m); średnia temperatura roczna wynosi tu 6stopni C

-umiarkowanie chłodne (600-960 m n.p.m); średnia temperatura roczna 4-6 stopni C,

-chłodne (960-1320 m n.p.m); temperatura roczna 2-4stopni C,

-bardzo chłodne (powyżej 1320 m n.p.m); temperatura roczna poniżej 2 stopnie C

FLORA. Szata roślinna zmienia się wraz z wysokością. Do 1200 m n.p.m występują lasy, bory świerkowe sztuczne i naturalne. Powyżej tej wysokości lasy stają się coraz rzadsze, drzewa coraz niższe aż do przyjęcia form karłowatych. Dominują zarośla, kosodrzewiny. Można spotkać też czeremchę skalną, jarzębinę , zarośla wierzby lapońskiej oraz torfowiska.

Charakterystyczne dla Karkonoszy są: skalnica bazaltowa, dzwonek karkonoski, pochodzenia polodowcowego wierzba lapońska, malina mroszka, zimnoziół północny.

FAUNA. W Karkonoszach żyje ponad 200 gatunków kręgowców. Dominują przede wszystkim ptaki lęgowe. W XIX wieku można było spotkać tu wilki, niedźwiedzie, rysie. Obecnie z większych ssaków występuje tu: jeleń, sarna, dzik, lis, atrakcją Karkonoszy jest przede wszystkim muflon. W Karkonoszach stwierdzono występowanie aż 16 gatunków nietoperzy a najbardziej popularny jest nocek rudy. Żyje tu wiele gatunków ptaków. Najbardziej charakterystyczne dla tego obszaru to: wróbel, jaskółka dymówka, sroka, kowalik, sikory, gołąb siniak, dzięcioł zielony, zięba, sóweczka, cietrzew. Świat gadów reprezentują jaszczurki zwinka i żyworodna oraz padalec zwyczajny. Można też spotkać zaskrońca i żmiję zygzakowatą. Wśród płazów odnajdziemy tu salamandrę plamistą, traszkę zwyczajną, ropuchę zwyczajną, żabę trawną i żabę brunatną.

Wszystkich zainteresowanych geologią, florą i fauną Karkonoszy zapraszamy do

MUZEUM PRZYRODNICZEGO KARKONOSKIEGO PARKU NARODOWEGO

Ul. Chałubińskiego 23, Jelenia Góra – Sobieszów ( w drodze na Chojnik)

godziny otwarcia 10.00-16.00 (oprósz poniedziałku)

By chronić naturalne bogactwo Karkonoszy 16 stycznia 1959 roku utworzono Karkonoski Park Narodowy. Obejmuje on swym zasięgiem północne stoki Karkonoszy ( od Przełęczy Okraj na wschodzie do Mumlawskiego Wierchu na zachodzie). Powierzchnia Parku wynosi 5575 ha. Wokół Parku utworzono otulinę o powierzchni 11266 ha.

Na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego wytyczono następujące ścieżki dydaktyczne:

1. Ścieżka przyrodnicza na górę Chojnik,

2. Ścieżka przyrodnicza wokół kotłów Wielkiego i Małego Stawu

3. Śląska Droga na Śnieżkę,

4. Ścieżka przyrodnicza we wschodniej części Karkonoszy

5. Ścieżka dydaktyczna po ekosystemach leśnych Karkonoskiego Parku Narodowego

6. Ścieżka dydaktyczna do Wodospadu Szklarki (dostosowana dla osób niepełnosprawnych)

7. Ścieżka dydaktyczna dla dzieci i młodzieży „Chojnik”

8. Ścieżka dydaktyczna na Szrenicę,

9. Transgraniczna ścieżka dydaktyczna „Polodowcowe dziedzictwo Karkonoszy”

Ścieżki pokrywają się ze znakowanymi szlakami turystycznymi, każda z nich podzielana została na kilka przystanków edukacyjnych.

( źródło: A.Raj: Karkonoski Park Narodowy)

Zapraszamy turystów na wystawę interaktywne Karkonosze. Zachęcamy mieszkańców Kotliny Jeleniogórskiej, dzieci i młodzież szkolną do zdobywania wiedzy o regionie, w którym mieszkają.

KARKONOSKIE CENTRUM EDUKACJI EKOLOGICZNEJ proponuje niezwykłą , wirtualną wyprawę w czasie i przestrzeni rejonu Karkonoszy i okolic

Karkonoskie Centrum Edukacji Ekologicznej

ul. Okrzei 28

Szklarska Poręba

• Część zachodnia Karkonoszy

Linia głównego grzbietu Karkonoszy ( po stronie zachodniej) przebiega:

• od Przełęczy Szklarskiej,

• przez Mumlawski Wierch (1219 m. n.p.m) gdzie wyodrębnia się boczny grzbiet ze szczytami: Przedział (1050 m. n. p.m.) i Babiniec (985 m. n. p.m) .Występujące tu granitowe grupy skalne to: Owcze skały (1041 m. n. p.. m.), Skalna Brama , Kociołki ,

• Halę Szrenicką. - rozległa hala na pn. zachodnim stoku Szrenicy. Na turystów czeka tam Schronisko PTTK Na Hali Szrenickiej- najstarsze schronisko w Karkonoszach .

  Dojście:

  - ze Szklarskiej Poręby (szlak czerwony), Przez Krucze Skały, Wodospad Kamieńczyka

  - wyciągiem na Szrenicę,

- z Przełęczy Szklarskiej przez Babiniec

• Pierwszy znaczący szczyt, wysunięty w postaci cypla w stronę północy to Szrenica (1362 m. n. p. m.). Kopulasty szczyt, na który można dotrzeć również wyciągiem krzesełkowym. Na szczycie funkcjonuje schronisko. Szrenica to doskonały punkt widokowy na Góry Izerskie, Karkonosze a także Kotlinę Jeleniogórską.

  Dojście:

  - z Hali Szrenickiej,

  -ze Szklarskiej Poręby (szlak czerwony),

  - z Piechowic, Michałowic, Jagniątkowa- (zielony szlak) prowadzący do schroniska Pod Łabskim Szczytem przez Szrenickie Mokradła

• . Linia grzbietu obniża się zaś do wysokości 1290 m . Można tu zobaczyć grupy skalne: Trzy Świnki, Twrożnik.

• Dalej linia głównego grzbietu wznosi się do wysokości 1471m. n.p.m i jest tzw. Łabski Szczyt. Nazwa szczytu pochodzi od źródeł Łaby . Na północnym zboczu Łabskiego Szczytu funkcjonuje schronisko, dobra baza wypadowa w Karkonosze ( jest węzłowym punktem dla szlaków turystycznych)

  Dojścia:

• ze Szklarskiej Poręby: żółty szlak – PKS- ul. 1 Maja- most na Kamiennej-most na Kamieńczyku- od ul. Kilińskiego leśną drogą do góry, ze Szklarskiej Poręby Czeską Ścieżką ( tzw. leśną Drogą pod Reglami)

• • • • • ze Szklarskiej Poręby przez Halę Szrenicką

        • wyciągiem na Szrenicę, szlakiem czerwonym do Trzech Świnek i dalej zielonym

        • z Piechowic doliną Kamiennej przez Wodospad Szklarki, dalej Czeską Ścieżką

• . Podążając dalej w kierunku wschodnim zauważymy dwa polodowcowe Śnieżne Kotły-wyżłobione w zboczach Karkonoszy jako pozostałość po schyłku epoki lodowcowej. Śnieżne Kotły są ścisłym rezerwatem o pow. 127 ha. Wielki Kocioł ma 800 m długości, 600m szerokości i ok. 200 m głębokości. Mały Kocioł jest długości 550 m,, szerokości 400m. W obrębie moren można zauważyć szczątkowe stawki polodowcowe. Jest miejsce, gdzie płaty śniegu zalegają nawet latem. Śnieżne Kotły zawsze były atrakcją turystyczną regionu. Cieszą się też dużym zainteresowaniem przyrodników, których fascynują reliktowe gatunki roślin i zwierząt ( ślimaczki arktyczne, płochacz halny, drozd obrożny,sasanki alpejskie, róże alpejskie, zimozioła północne). Śnieżne Kotły zniewalają swoim urokiem każdego turystę . Trzeba jednak zachować należną ostrożność, ponieważ bywa tu bardzo niebezpiecznie.

• Śnieżne Kotły zamyka kopuła Wielkiego Szyszaka. Dalej kulminacja Śmielca (1424 m. n.p.m.) i obniżenie terenu – Czarny Kocioł Jagniątkowski i dolina Wrzosówki.

   

Czarny Kocioł Jagniątkowski- niezbyt głęboki kocioł polodowcowy, położony na wschód od Śnieżnych Kotłów. Śnieg utrzymuje się tu do czerwca i latem widoczne są tu ciemne skały, stąd nazwa – Czarny Kocioł

Jagniątków- dzielnica Jeleniej Góry. Dobrze rozwinięta baza noclegowa, dobry punkt wypadowy w Karkonosze.